9 Раббий! Мени душманларым ючюн, Сени тюзлюгюнг бла манга жол башчы бол; Сени жолунгу мени аллымда тюзет.
Сен хар тюрлю палахлы сёзлени, хыйлачы тилни сюесе.
Акъылсыз адам кесини жюрегинде: «Аллах жокъду», – дегенди. Ала терсине айланнгандыла эмда жийиргенчли аманлыкъла этгендиле. Ахшылыкъ этген жокъду.
Нек десенг жашаудан эсе Сени мархаматынг игиди. Мени ауузум Санга махтау саллыкъды.
Мени жаным Санга жабышханды; Сени онг къолунг манга болушады.
Тюзлюклю хукмунг бла къоркъунчлу ишле этип, бизни тилегибизни къабыл этесе, битеу жерни этеклеринде эмда эм узакъ тенгизде болгъанланы ышаннганлары, бизни Къутхарыучу Аллахыбыз Сенсе.
Раббий а анга: «Энди сиз, фарисейле, аякъны бла табакъны тышын тазалайсыз, сизни ичигиз а урлаудан бла хыйлачылыкъдан толуду.
Сизге палах, дин алимле бла фарисейле, эки бетлиле! Сиз адамла билмей юслери бла жюрюп айланнган жашырылгъан къабырла кибиксиз», – деди.
«Аланы тамакълары ачыкъ къабырды; тиллери бла алдайдыла». «Жилянны ууу аланы эринлериндеди».
Нек десегиз сиз билгенча, бир заманда да сизни аллыгъызда бизни не кёзбау сёзлерибиз, не кесибизге хайыр излеуюбюз болмагъанына Аллах шагъатды.