9 Келигиз, Раббийни ишлерин кёрюгюз – Ол жер башында къаллай халекликле этгенди.
Ол себепден Аны халкъы окъуна алагъа бурулады, ала толу аякъ бла суу ичедиле
Келин кимни эсе, киеу олду. Киеуню къатында туруп, анга тынгылагъан нёгери уа, киеуню ауазын эшитип, бек къууанады. Ма, мени къууанчым алай толду.
Сюйюнейик, къууанч этейик эмда Анга махтау салайыкъ! Нек десегиз Къозуну той сагъаты келгенди, Аны къатыны кесин хазырлагъанды!
Сора мен, Ахия, сыйлы шахарны, жангы Иерусалимни кёрдюм; ол, кесини эрине айбатланып хазырланнган келин кибик кёкден, Аллахдан тюшюп келе эди.
Къутхарылгъан миллетле аны жарыгъында жашарыкъдыла, дунияны патчахлары да кеслерини махтауларын Аны ичине келтирликдиле.
Сора жети ахыргъы палахладан толгъан жети аякъны жюрютген жети мёлекден бирлери, мени къатыма келип, манга сёлешип: «Кел, мен санга, Къозуну къатыны боллукъ келинни кёргюзтейим», – деди.