5 Суу ырхыла Аллахны шахарын, Уллу Аллахны сыйлы мекямын къууандырадыла.
Менден узакъ болма, нек десенг къайгъы къаршыды, болушлукъчу уа жокъду.
Мен: «Жолларыма сынап къарарыкъма, мен тилим бла гюнях этмез ючюн; аман адам мени аллымда тургъан заманда, ауузуму тыйып турлукъма», – деп айтханма.
Муну эшитгенлеринде, аланы жюреклери эрип, Петерге бла къалгъан абустоллагъа: «Къарындашла, биз не этейик?» – дедиле.
Алай бла аны сёзюн сюйюп алгъанла, сууда кёмюлдюрюлдюле. Ол кюн жамауатха юч минг чакълы адам къошулду.
Ол ууазгъа тынгылагъанладан а кёбюсю ийнаннган эди, ол адамланы саны да беш минг чакълы бар эди.
Алай болсада, Раббийге ийнанып, жамауатха къошулгъан эр кишиле да, тиширыула да кёпден-кёп бола эдиле.
Муну эшитгенде, ала ачыудан къутура эдиле эм абустолланы ёлтюрюрге къаст эте эдиле.
Аллахны сёзю жайылып, Иерусалимде сохталаны саны да бек кёп болгъан эди; дин къуллукъчуладан да бек кёбюсю ийманнга бойсуннган эдиле.
Бу сёзлени эшитгенлеринде, ала ачыудан къутура эдиле эмда Истефаннга къажау тишлерин къыжылдата эдиле.