1 Хорну таматасына: Къорах улуланы юйретиу зикирлери.
Тюзлюклю манга азап салсын: ол ахшылыкъды. Мени айыпласын, ол мени башыма заран этмезлик эм иги зейтун жауду. Мени тилегим а аманлыкъ этиучюлени ишлерине къажауду.
Мени жарыгъым эм мени къутхарыучум Раббийди: мен кимден къоркъурукъма? Мени жашаууму кючю Раббийди: мен кимден абызырап турлукъма?
Хорну таматасына: Раббийни къулу Дауутну зикири.
Махтанчакъла Сени кёзлеринги аллында турлукъ тюйюлдюле, законсузлукъ этгенлени барын да Сен кёрюп болмайса.
Манга эс бёл эмда мени тилегими къабыл эт, мен къайгъыларым себепли тынчлыкъсызма.
Я Раббий, ачыуланып тур, мени душманларымы къутурууларына къажау тебире! Мени ючюн уян! Сюдню Сен буюргъанса.
Сени тёгерегингде халкъланы жамауаты жыйылсын, аланы башларындан бийикге кётюрюл.
Раббий халкълагъа хукму этеди. Мени тюзлюгюме кёре эм менде болгъан тюз ниетлилигиме кёре мени ариула, Раббий!
Халкъны факъырларына тюз хукму этсин, къолайсызны уланларын къутхарсын, зулмучуну уа бойсундурсун.
Якъупну Аллахы, Сени къаты буйругъунгдан тачанка да, ат да жукъусурап къалгъандыла.
Мен кесимде бир терслик да кёрмей эсем да, аны бла уа кесими ариуламайма. Манга сюд этиучю Раббийди.
Анга аман айтылгъанда, Ол къайтарып аман айтмагъанды; азап чеге туруп къоркъутмагъанды, алай а Кесин Тюзлюклю Хукмучугъа ышанып бергенди.