5 Быланы эсиме тюшюрюп, ичимдегин тёгеме; нек десенг мен байрам этген кёп халкъны къууанч этген эм махтау салгъан ауазы бла кёп адам бла жюрюучю эм ала бла Аллахны юйюне кириучю эдим.
Ырахматлыды эм хатерлиди Раббий, уллу тёзюмлюдю эм кёп мархаматлыды.
Сен адамны аманлыкълары ючюн айыплап азап берсенг, сора аны ариулугъу, кюе ашагъанча чачыллыкъды. Хар адам алай фана затды!
Аманлыкъ этиуюнг бла не махтанаса, кючлю адам? Аллахны ахшылыгъы хар заманда да мени блады.
Сен хар тюрлю палахлы сёзлени, хыйлачы тилни сюесе.
Манга жазыкъсын, Аллах, манга жазыкъсын, нек десенг мени жаным Санга ышанады эмда палахла озгъунчу, мен Сени къанатларынгы тюбюнде бугъунурукъма.
Кертиси бла да сиз, сюдюле, тюзмю айтасыз, адам улула да, тюз сюдмю этесиз?
Аллах кётюрюлсюн, Аны душманлары да чачылсынла, Аны кёрюп болмагъанла да Аны аллындан къачсынла!
Аллахны шахары, сени юсюнгден аламат сёзле айтыладыла!