2 Жарлыны къайгъысын этген адам насыплыды! Къыйынлыкъ кюнде Раббий аны къутхарлыкъды.
Я Раббий! Адам неди, Сен аны къайгъысын этер кибик, адам улу да неди анга эсинги бурур кибик?
Мени ёлюм азапла алгъан эдиле эмда законсузлукъ ырхыла мени къоркъутхан эдиле;
Кёклени бир къыйырындан чыгъады эм аланы экинчи къыйырына дери барады, бир зат да аны жылыуундан бугъунуп къалмайды.
Ала Раббийни этгенлерине эм Аны къолларыны ишине эс бурмагъанлары ючюн, Ол аланы бузарыкъды эм къурарыкъ тюйюлдю.
Манга болушургъа ашыкъ, мени къутхарыучу Раббий!
Мени жаным жаланда Аллахда ырахат болады, мени къутхарылыуум Анданды.
Аллах, Мени къутхарыргъа ашыкъ! Раббий, манга болушургъа ашыкъ!
Ишай улу Дауутну тилеклери бошалдыла.
Аланы от жаннган печьге атарыкъдыла. Анда жиляу эм тишлени къыжылдатыу боллукъду», – деди.
Аллах а, ёлюмню бугъоуларын бузуп, Аны тиргизгенди; нек десегиз ёлюмге Аны тыяргъа амал жокъ эди.