6 Ма, Сен кюнлерими къарышлача этгенсе, мени ёмюрюм Сени аллынгда жокъ кибикди. Кертиси да, хар жашагъан адам тамам фанады.
Аман адамгъа къайгъыла кёпдюле, Раббийге ышаннганнга уа хар жанындан да мархамат болады.
Жаным, сен мудах нек боласа эмда нек жунчуйса? Аллахха ышан, нек десенг мен энтда Анга махтау саллыкъма, мени Къутхарыучума эм мени Аллахыма.
Аллах, биз кесибизни къулакъларыбыз бла эшитгенбиз, бизни аталарыбыз, аланы заманларында, буруннгу заманда Сен этген ишни хапарын бизге айтхандыла.
Эмда уста хыйны этиучю дууачыны ауазын да эшитмеген, сангырау кобра жилянны ууу кибикди.
Нек десенг ёлюмде Сени эсде тутуу жокъду: ахыратда ким шукур этерикди Санга?
Неге да кючю жетген Раббий Аллах! Сенича кючлю кимди, Раббий? Сени хакъ кертинг да Сени тёгерегингдеди.