3 Анга жангы зикир айтыгъыз, Анга ариу низам бла, къууанып къычыргъан ауаз бла зикир айтыгъыз.
Раббий мени кютюп жюрютеди, мен бир затдан да керекли боллукъ тюйюлме.
Мен тилсиз эм ауазсыз болуп къалгъанма, ахшылыкъны юсюнден окъуна айтмай тургъанма, мени къайгъыларым а андан да кёп болдула.
Сора энди мен не умут этип турайым, Раббий? Мени ышаныуум Сангады.
Тюзлюклюле кёрлюкдюле эмда къоркъурукъдула; аны хыликкя этерикдиле эмда:
Раббий! Мени чамланыуунг бла айыплама эмда манга ачыуланыуунг бла азап салма.