11 Раббийни оноуу уа ёмюрге да турады, Аны жюрегини муратлары тукъумдан тукъумгъадыла.
Раббий, бизни жесирдегилерибизни къыбыла ёзенлеге ырхыла баргъанча къайтар.
Раббийге сазла бла махтау салыгъыз, он къыллы къобуз бла Анга зикир айтыгъыз.
Дауутну зикири; ол Абимелекни аллында кесин телича этип эмда андан къысталып кетген заманында жазылгъанды.
Аланы айыпларына тюбет, Аллах, ала кеслерини ниетлеринден жоюлсунла. Аланы кёп харамлыкъларыны себебинден, аланы къабыл этме; нек десенг ала санга къажау болуп къозгъалгъандыла.
Сен жерни жокълап келесе эмда аны суусабын къандыраса, аны уллу байыкъдыраса. Аллахны череги суудан толуду. Сен барына да мирзеу хазырлайса; нек десенг жерни алай къурагъанса.
Мен терен батмакъгъа батып къалгъанма, аякъ басар жерим да жокъду. Сууланы теренине киргенме эмда аланы къаты барыулары мени алып кетедиле.
Огъурсуз адамланы аманлыкълары тохтасын, тюзлюклюню уа бегимли эт; нек десенг Сен жюреклени бла кёлдегилени сынайса, тюзлюклю Аллах!
Раббийге жангы зикир этигиз, нек десегиз Ол сейирлик ишле этгенди. Аны онг къолу эм Аны сыйлы билек кючю Анга хорлау келтиргендиле.
Патчах кючлюдю, тюзлюкню сюеди. Сен адилликни бегитгенсе, тюзлюкню бла тюз хукмуну Якъупда Сен этгенсе.
Аны бла да къалмай, алай а бизни энди Аллах бла жарашдыргъан Раббийибиз Масих Иссаны юсю бла Аллахны Кеси бла махтанабыз.