10 Нек десенг мени атам бла мени анам мени къойгъандыла, Раббий а мени къабыл этерикди.
Я Раббий, къутхар! Нек десенг сыйлы адам къалмагъанды, адам улуланы арасында ышаннгылыла жокъдула.
Раббийден зауукъ эт, сора Ол санга жюрегинг излегенни берир.
Акъылсыз адам кесини жюрегинде: «Аллах жокъду», – дегенди. Ала терсине айланнгандыла эмда жийиргенчли аманлыкъла этгендиле. Ахшылыкъ этген жокъду.
Танг атханлай, иудейлиле ден бир къаууму, бир-бирлери бла келишип, Пауулну ёлтюргюнчю не ашамазгъа, не ичмезге къаргъанып ант этдиле.