Ол заманда Патчах Кесини онг жанындагъылагъа: „Келигиз, Атамы алгъышлылары, дуния жаратылгъандан бери сизге хазырланып тургъан Патчахлыкъгъа ие болугъуз.
Нек десенг Менден эм Мени сёзлеримден ким ыйлыкъсынса да, Адам Улу да, Кесини, Атасыны эмда сыйлы мёлеклени аламатлыгъы бла келгенинде, ол адамдан ыйлыкъсынырыкъды.
Исса анга: «Быллай бир заманны Мен сизни бла болгъанлай да, сен Мени танымаймыса, Филип? Мени кёрген Атаны кёргенди; сора сен: „Бизге Атаны кёргюзт“ деп къалай айтаса?