4 Сёлешиу жокъду, сёзле да жокъдула, аланы ауазлары уа эшитилмейди.
Эй Раббий, огъурлу адамлагъа, тюз жюреклилеге ахшылыкъ эт.
Исса муну айта тургъан заманда, Онекисинден бирлери болгъан Иуда келди, аны биргесине да баш дин къуллукъчула бла халкъны таматалары ийген кёп халкъ, къылычла эм къазыкъла алып келдиле.
Ол кезиуде Исса халкъгъа: «Сиз, Мени тутар ючюн, аманлыкъчыгъа чыкъгъанча, къылычла бла эм къазыкъла бла чыкъдыгъыз. Мен хар кюнден табыныучу юйде сизни бла олтуруп юйрете эдим, сиз Мени тутмай эдигиз», – деди.
Битеу шахар къозгъалып, халкъ басынды; эм Пауулну табыныучу юйден сюйреп чыгъардыла. Олсагъат эшикле этилдиле.
Алай а ичибизден, ёлюмге сюд этилгенибизни сезген эдик; ол а, биз кесибизге ышанмай, ёлгенлени тиргизиучю Аллахха ышаныр ючюн болгъан эди.