7 Такъырлыгъымда мен Раббийни чакъырдым эмда, болушлукъ излеп, Аллахыма къычырыкъ этдим. Ол да Кесини юйюнден мени ауазымы эшитди, мени къычырыгъым да Аны къулагъына жетди.
Сени къутхарыуунг себепли аны махтауу уллуду, Сен анга хурмет эм уллулукъ бергенсе.
Сен адам улуладан аламатса; Сени ауузунгдан шафауат тёгюлгенди; ол себепден Аллах Санга ёмюрлеге да ыразы болгъанды.
Мен Сени мекямынгда ёмюрде да жашайым эмда Сени къанатларынгы ышыгъыны тюбюнде тынчаяйым.
Раббий, ала Санга айтхан аман сёзлери ючюн, бизни къоншуларыбызгъа жети кере къайтарып жетдир.
Алай бла Ол, Аллахны онг жанына чыгъарылып, Атадан, Ол берирге айтхан Сыйлы Нюрню алып, энди, сиз кёргенча эм эшитгенча, бу Нюрню юсюбюзге къуйгъанды.
Ала, Аллахны къулу Мусаны зикирин эм Къозуну зикирин айтып: «Битеу дунияны тутхан Раббий Аллах! Сени ишлеринг уллудула эм аламатдыла! Миллетлени Патчахы! Сени жолларынг тюзлюклюдюле эм хакъ кертидиле!