1 Халелуя! Раббийге жангы зикир айтыгъыз; сыйлыланы жыйылыуунда Анга махтау болсун.
Раббийден къоркъгъан эмда Аны фарызларын бек сюйген киши насыплыды.
Раббий барына да игиликлиди, Аны ырахматы Аны битеу ишлерини юсю бла кёрюнеди.
Халелуя! Раббийни кёкледен махтагъыз, Аны бийикледе махтагъыз!
Мени жаным Раббий бла махтанырыкъды, сабырла эшитирикдиле эмда къууанырыкъдыла.
Аланы юйлери бош къалсын, аланы чатырларында да жашагъанла болмасынла.
Нек десенг Сени кёзлеринги аллында минг жыл, ол озгъан тюненеги кюн кибикди эм кечеги кезиу кибикди.
Раббий патчахлыкъ этеди; жер сюйюнсюн, кёп санлы айрыкамла да къууанч этсинле.
Раббий патчахлыкъ этеди: халкъла титиресинле! Ол, керупла юсюнде олтуруп турады: жер да къалтырасын!
«Сени атынгы Мен къарындашларыма билдирликме, жамауатны арасында Санга зикир айтып махтау саллыкъма», – деп айтады.
Эмда жангы зикир айтадыла: «Сен тийишлисе китапны алыргъа эм аны юсюнден мухурларын ачаргъа; нек десенг Сен союлгъанса эм Кесинги къанынг бла хар тукъумдан эм хар тилден, хар халкъдан эм хар миллетден бизни Аллахха жулугъанса