«Инсанла! Сиз былай нек этесиз? Биз да сизни кибик адамлабыз эмда сиз бу жалгъан затланы къоюп, кёкню да, жерни да, тенгизни да эм битеу алада болгъанланы да жаратхан жашау бериучю Аллахха ийнанып къайтышыгъыз деп, Хайыр Хапарны сизге айтабыз.
Нек десегиз кёкледе болгъан да, жерде болгъан да, кёрюннген да, кёрюнмеген да хар неда Аны юсю бла жаратылгъанды; патчахлыкъламы, бийликлеми, башчыламы, властьламы – бары да Аны юсю бла эм Аны ючюн жаратылгъанды.
Ол мёлек уллу ауазы бла: «Аллахдан къоркъугъуз! Анга махтау салыгъыз! Нек десегиз Аны сюд этер заманы келгенди. Кёкню да, жерни да, тенгизни да, суу чыкъгъан жерлени да Жаратханнга сежда этигиз!» – дей эди.