1 Мени къолларымы сермешге, бармакъларымы урушха юйретиучю, мени таянчагъым, Раббий алгъышлыды.
Аланы башчылары къаяладан атылгъандыла, мени сёзлерими тюз болгъанларын ангыларыкъдыла.
Хорну таматасына: Раббийни къулу Дауутнуду. Раббий аны битеу душманларыны къолларындан эм Шауулну къолундан къутхаргъан заманда, Дауут бу зикирни сёзлерин Раббийге айтханды. Сора ол былай айтханды:
Насыплыды аманлыкълары кечилген эмда гюняхлары жабылгъан адам!
Сени халкъынга тюзлюк бла эм Сени факъырларынга тюз оноу бла хукму этсин.
Гюняхларыбызны айтып ачыкъ эте эсек а, сора, Ол ышаннгылы эм тюзлюклю болгъаны себепли, бизни гюняхларыбызны кечер эмда бизни хар тюрлю аманлыкъдан тазалар.