2 Ангылауу болгъан, Аллахны излеген бар эсе кёрюр ючюн, Раббий кёкледен адам улулагъа къарагъанды.
Аны чамланыуундан тютюн, Аны ауузундан да ашап бошаучу от чыкъды, Андан жаннган кесеуле чачылдыла.
Сора Аллахны къурман ташыны къатына, мени къууандырыучу эм сюйюндюрюучю Аллахыма барлыкъма эмда Санга сазла бла махтау саллыкъма, Аллах, эй Аллахым!
Мени жаным да бек титирейди; Сен а, Раббий, къачаннга дери болушмай турлукъса?
Я мени Раббий Аллахым! Мен Санга ышанама, манга зулму этгенлени барысындан да мени къоруула эм мени къутхар;
Мен а ёмюрде да муну билдирип турлукъма, Якъупну Аллахына махтау зикир этип турлукъма.
Бизни Раббий Аллахыбыз! Битеу жерни юсюнде Сени атынг къалай уллуду! Сени махтауунг кёкледен да бийикге жайылады!
Сен миллетлеге къаты айтханса, аман адамланы жойгъанса, аланы атларын ёмюрледен ёмюрлеге кетергенсе.
Андан сора Исса алагъа: «Мени жаным ёлюм къайгъы этеди; былайда туруп, Мени бла сагъайып туругъуз», – деди.
Мен хар кюнден табыныучу юйде сизни бла болуп тургъан эдим, сиз Манга къолугъузну тийдирмеген эдигиз. Бу уа сизни сагъатыгъызды, къарангылыкъ бийлеген кезиудю», – деди.
Алай а, Мен сизге муну айтханым себепли, жюрегигиз къайгъыдан толгъанды.
Манга уллу жарсыу барды, мени жюрегим тохтаусуз къыйналып турады.