4 Эй Раббий, огъурлу адамлагъа, тюз жюреклилеге ахшылыкъ эт.
Сени уллу ахшылыгъынгы унутулмазлыкъ ишин халкъгъа билдирип эмда Сени тюзлюгюнге зикир этип турлукъдула.
Сёлешиу жокъду, сёзле да жокъдула, аланы ауазлары уа эшитилмейди.
Аланы ауазлары битеу жерни юсюнде эшитиледи эм аланы сёзлери дунияны чегине дери жетеди. Аллах аланы ичинде кюннге мекям салгъанды;
Кёкле Раббийни сёзю бла, кёкледе жарыкъ бериучюлени бары да Аны ауузуну солууу бла жаратылгъандыла.
Аллах, Мени къутхарыргъа ашыкъ! Раббий, манга болушургъа ашыкъ!
Сора жети аякъны жюрютген жети мёлекден бирлери келди эм, мени бла сёлешип манга: «Кел, мен санга кёп сууланы юсюнде олтургъан уллу саякъ къатыннга боллукъ сюдню кёргюзтейим.
Сора мёлек манга: «Анда саякъ къатын олтургъан, ол сен кёрген суула уа халкъла эм тайпала, миллетле эм тилледиле.