4 Ол заманда мен Раббийни атын айтып тилек этдим: «Раббий мени жанымы къутхар!» дедим.
Кёклени бир къыйырындан чыгъады эм аланы экинчи къыйырына дери барады, бир зат да аны жылыуундан бугъунуп къалмайды.
Нек десегиз Аны чамланыуу бек къысха заманчыкъгъады, Аны иги кёрюую ёмюргеди. Ингирде жилямукъла агъадыла, эрттенликге уа къууанч келеди.
Я Раббий Аллахым, Сен этген сейирлик ишле эм бизни ючюн этген муратларынг кёпдюле – Санга ушагъан жокъду! Мен аланы айтып билдирсем, ала санаудан озарла.
Сууланы терк баргъаны мени алып кетмесин, тенгизни терени мени жутуп къоймасын, мен тюпсюзде батып къалмайым.
Сора мен уллу акъ тахтаны эм анда Олтургъанны кёрдюм; Аны бетинден кёк да, жер да къачдыла эм алагъа жер табылмады.