4 Битеу кёзбау ауузланы, омакъ сёзлю тилни,
Ол айны, заманланы билдирир ючюн жаратханды; кюн кесини батар жанын биледи.
Тенгиз, санга не болгъанды, сен агъып кетерча? Иордан, санга да не болгъанды сен артха айланырча?
Айыпсыз жюрюген, тюзлюк этген эмда кесини жюрегинден хакъ кертини айтхан;
Кюн кесини некях тоханасындан чыкъгъан киеуге, къууанч бла жолун чабып ётюучю пелиуаннга ушайды;
Кёкледе Туруучу хыликкя этерикди, Раббий аланы масхара этерикди.
Адам жашаргъа сюе эсе эмда, ахшылыкъ кёрюр ючюн, узакъ ёмюрлю болургъа сюе эсе:
Жер кесини битимин бергенди: Аллах, бизни Аллахыбыз, бизге алгъыш этеди.
Эмда Сени атынгы билгенле Санга ышанырыкъдыла, нек десенг Сен, Сени излегенлени атып къоймайса, Раббий.
Табыныучу юй бла ант этген да, аны бла да, анда Жашагъан Аллах бла да ант этеди;
Мен а сизге айтама: чыртда ант этме, не кёк бла, нек десенг ол Аллахны тахтасыды;
„,Кёк Мени тахтамды, жер да Мени аякъларымы тюбюдю; Манга къаллай юй ишлериксиз неда Мени тынчайтыргъа къаллай жер табарыкъсыз?
Ол адам а аллах аталгъан, неда адамла табыннган хар затха къажау турлукъду эм барындан да кесин уллугъа санарыкъды, алай бла ол, кесин Аллах сундуруп, Аллах кибик, Аллахны табыныучу юйюнде олтурлукъду.
Эм жаратылгъанлада Аллахдан жашырылгъан зат жокъду, алай а Аны кёзлерини аллында хар неда жаланды эм ачыкъды: Анга жууап берликбиз.
Олсагъат мен Сыйлы Нюрню оноуунда болуп, кётюрюлдюм; сора ма, кёкде тахта тура эди эм тахтада Олтургъан бар эди.
