1 Эй жаным, Раббийге махтау сал эм битеу ичим Аны сыйлы атына шукур эт.
Мени душманым: «Мен аны хорладым», – демесин. Мен тентиресем, мени жауларым къууанмасынла.
Адам тылпыугъа ушашды, аны кюнлери кетип баргъан ауана кибик ётедиле.
Бийикден къолунгу узат, кёп сууладан, башха миллетлилени къолларындан мени къутхар эм азат эт.
Кюн кесини некях тоханасындан чыкъгъан киеуге, къууанч бла жолун чабып ётюучю пелиуаннга ушайды;
Раббий, ырахматынгы менден аяма; Сени мархаматынг бла хакъ кертинг мени хар заманда да сакъласынла.
Сора Аллахны къурман ташыны къатына, мени къууандырыучу эм сюйюндюрюучю Аллахыма барлыкъма эмда Санга сазла бла махтау саллыкъма, Аллах, эй Аллахым!
Раббий, мени сёзлерими къабыл эт, мени сагъышларыма тюшюн.
Мени жаным жаланда Аллахда ырахат болады, мени къутхарылыуум Анданды.
Нек десенг мени болушлукъчум Сенсе эмда Сени къанатларынгы тюбюнде къууанч этерикме.
Биз эшитгенибизни эм билгенибизни эм бизни аталарыбыз бизге айтханланы ангылатырма.
Сора Исса, термилиуге тюшюп, бегирек да кёл салып тилек этди. Аны терлегени да жерге тамгъан къан тамычылача эди.
Масих дуниядагъы жашаууну кюнлеринде ачы къычырыкъла бла эм жилямукъла бла Аны ёлюмден къутхараллыкъ Аллахдан дууа этип тилек этгенди эм Аллахха хурмет этгени ючюн Аны тилеги къабыл болгъанды.