2 Нек десенг ма аман адамла садакъны тартхандыла, къарангыда тюз жюреклилеге атар ючюн, окъларын жаягъа салгъандыла.
Мешехде тургъаным, Кедарны чатырларында жашагъаным манга палахды!
Тюзлюклю манга азап салсын: ол ахшылыкъды. Мени айыпласын, ол мени башыма заран этмезлик эм иги зейтун жауду. Мени тилегим а аманлыкъ этиучюлени ишлерине къажауду.
Жууашла уа жерни иелери боллукъдула эмда ырахатлыкъны кёплюгюнден зауукъ этерикдиле.
Сен тюйюлмюсе, Аллах, бизни алгъын атып къойгъан эм бизни аскерлерибиз бла чыкъмагъан?
Уру къазгъанды эм аны терен этгенди эмда хазырлагъан урусуна жыгъылгъанды.