2 Аны зауугъу уа Раббийни законундады эм Аны законуну юсюнден ол кече да, кюн да ойлашады.
Ол айтханлай, мачала, эсепсиз кёп мача къуртла келгендиле.
Раббийни къуллары, махтагъыз, Раббийни атын махтагъыз.
Мен къайгъымда Раббийден тилек этгенме, Ол мени тилегими къабыл этгенди.
Мени кёрюп болмагъанла бары да, кеси араларында манга къажау шыбырдайдыла, манга аман ниет этедиле:
Эзрахлы Этанны юйретиу зикири.
Аллах а, кече да, кюн да, Андан тилек этип тургъан, Кесини сайлагъанларын къорууларыкъ тюйюлмюдю? Аланы кёп заман сакълатырыкъмыды?
Сексен тёрт жыллыкъ башсыз къатын эди. Ол, табыныучу юйден кетмей, ораза тутуп, тилек этип, кече да, кюн да Аллахха къуллукъ эте эди.
Нек десегиз, ич адамыма кёре, Аллахны Законунда зауукълукъ табама.
Ишексиз, къарындашла, бизни урунууубуз эм къыйналгъаныбыз сизни эсигиздеди: сизден биригизни да къыйнамаз ючюн, биз, кече да, кюн да ишлеп, сизге Аллахны Хайыр Хапарын алай билдирген эдик.
Бу затланы юсюнден къайгъыр, къуллукъ этиуюнге толусунлай берил, сора сени жетишиминг барына да ачыкъ болур.
Кече да, кюн да тилеклеримде дайым сени эсиме келтирип, ата-бабаларымча, таза жюрек бла мен Анга къуллукъ этген Аллахха шукур этеме.
Нек десегиз биз Аны фарызларын тутсакъ, ол Аллахны сюймекликди. Аны фарызлары уа къыйын тюйюлдюле.