13 Сизде къыйынлыкъ кёрген адам тилек этсин. Жарыкъ болгъан адам зикир айтсын.
Раббийни къудуретли ишлерин ким айталлыкъды, Аны битеу махтауун ким айтып билдираллыкъды?
Ой, мени жолларым Сени жорукъларынгы тутаргъа айлансала эди уа!
Кюн кесини некях тоханасындан чыкъгъан киеуге, къууанч бла жолун чабып ётюучю пелиуаннга ушайды;
Законсузланы Сени жолларынга юйретирме, гюняхлыла да Санга къайтышырла.
Ала къартлыкъларында да битимлидиле, шатыкдыла эм жашилдиле,
Раббийге зикир айтыгъыз, Аны атына шукур этигиз, Аны къутхарыуун кюнден кюннге айтып билдиригиз!
Сора, зикир айтып, Зейтун таугъа кетдиле.
Сора Исса, термилиуге тюшюп, бегирек да кёл салып тилек этди. Аны терлегени да жерге тамгъан къан тамычылача эди.
Сора Иссагъа: «Патчахлыгъынга келген заманынгда, Раббий, мени эсинге тюшюр!» – деди.
Сора не этейим? Нюрюм бла да этерикме тилек, акъылым бла да этерикме тилек; нюрюм бла да зикир айтырыкъма, акъылым бла да зикир айтырыкъма.
Сора не, къарындашла? Сизни жыйылгъан заманыгъызда, сизни хар биригизде да зикир барды, юйретиу барды, тил барды, билим ачылыу барды, тилни ангылатыу барды. Была бары да жамауатны нюр жанындан ёсдюрюр ючюн болсунла.
Бир-биригизни Забур бла гимнле бла эмда Сыйлы Нюр учундургъан зикир айтыула бла юйрете, битеу жюрегигизден Раббийге зикир айтыгъыз эмда махтау салыгъыз.
Масих дуниядагъы жашаууну кюнлеринде ачы къычырыкъла бла эм жилямукъла бла Аны ёлюмден къутхараллыкъ Аллахдан дууа этип тилек этгенди эм Аллахха хурмет этгени ючюн Аны тилеги къабыл болгъанды.
Къарындашларым, къыйынлыкъ кёрген эм кёп тёзген файгъамбарладан юлгю алыгъыз, ала уа Раббийни аты бла сёлешгендиле.
Ала тахтаны эм тёрт хайыуанны аллында эм таматаланы аллында жангы зикир айтадыла; ол зикирге уа, жер башындан сатып алыннган бу жюз къыркъ тёрт минг адамдан башха бир киши да юйреналмады.
Эм, къууанып, уллу ауаз бла: «Къутхарыу тахтада олтургъан Аллахыбызны эм Къозуну къолундады!» – дей эдиле.