8 Тилин тыяргъа уа адамладан бир киши да болалмайды: ол тыйылмагъан аманлыкъды, ол ёлюр отдан толуду.
Раббий, мени ауузума къалауур сал эмда мени ауузуму эшиклерин сакъла.
Аман адамла туугъан заманларындан окъуна тюз жолдан таядыла, жалгъан айтып аналарыны къарынында заманларындан бери окъуна ажашадыла.
Нек десенг ма, ала мени жанымы марлап турадыла; зулмучуланы манга къажау жыйылгъанлары, мени аманлыкъ этгеним ючюн эм мени гюняхым ючюн тюйюлдю, Раббий.
Сен сюйгенле къутулур ючюн, бизни онг къолунг бла къутхар эмда мени тилегими къабыл эт.
«Аланы тамакълары ачыкъ къабырды; тиллери бла алдайдыла». «Жилянны ууу аланы эринлериндеди».
Тил да отду, аманлыкъны аламыды. Тил, бизни санларыбызны арасында битеу чархыбызны харам этип, жашауубузну хар жанын къабындыргъан халдады, кеси да жаханимден къабынады.
Нек десегиз хар тюрлю жаныуарланы эм къанатлыланы, сюйрелип жюрюгенлени эм тенгиз хайыуанланы адам юйретип тыйгъанды эм тыяды.
Сора ибилис эм шайтан аталгъан уллу аждагъан, битеу дунияны алдатыучу буруннгу жилян жер юсюне атылды, аны мёлеклери да аны бла бирге атылдыла.