Муну Мен сизге, сизни Менде жюрек ырахатлыгъыгъыз болсун деп айтханма. Бу дунияда азап чегериксиз; алай а таукел этигиз: Мен дунияны хорлагъанма!» – деди.
Бу чиририк чархыбыз чиримезликни кийсе эм бу ёллюк чархыбыз ёлюмсюзлюкню кийсе, ол заманда уа, Китапда: «Ёлюм хорланып жокъ этилгенди», – деп жазылгъан сёз къабыл боллукъду.
Алыкъа биз жаланда сизни аллыгъызда кесибизни ариулагъанмы сунасыз? Биз муну, Масихникиле болуп, Аллахны аллында айтабыз. Была бары да, сюйюлюннгенле, сиз ийманда кючленир ючюндюле.
Алай а Раббий манга: «Санга Мени шафауатым тамамды; нек десенг Мени кючюм къарыусузлукъда толу болады», – деп айтханды. Алай бла, Масихни кючю менде турур ючюн, мен бегирек да сюйюп къарыусузлукъларым бла махтанырыкъма.
Сора энди уа мен жашамайма, алай а менде Масих жашайды. Энди чархымда жашай эсем а, сора мени сюйюп, Кесин мени ючюн берген Аллахны Уланына ийнаныуум бла жашайма.
Ма, Мен шайтанны жыйымдыгъына былай этерикме, кеслерине иудейлилебиз – деп, алай а аллайла болмай, ётюрюк айтханлагъа, – ма, Мен, ала келип сени аякъларынгы аллында баш урурча, алай этерикме эмда Мен сени сюйгеними билликдиле.