Патчах да алагъа жууапха: „Кертисин айтама сизге: сиз муну Мени бу эм гитче къарындашларымдан бирине этгенигиз себепли, аны Манга этгенсиз“ деп айтырыкъды.
Исса анга: «Мени тыйма, нек десенг Мен алыкъа Атама чыкъмагъанма; алай а Мени къарындашларыма бар да, алагъа айт, Мен Кеси Атама эм сизни Атагъызгъа, Кеси Аллахыма эм сизни Аллахыгъызгъа чыгъама», – деди.
Биз а барыбыз да, кюзгюде кибик, ачыкъ бетли болуп, Раббийни аламатлыгъына къарап, Анга ушаш болур ючюн аламатлыкъны бир даражасындан бир даражасына тюрленебиз; бу да Раббийни Нюрюню юсю бла болады.
Алай а Аллахны къаты мурдору бек турады. Аны юсюнде: «Раббий Кесиникилени биледи» эм: «Раббийни атына ийнанып шагъатлыкъ этген хар адам аманлыкъдан артха турсун», – деп жазылгъан мухур барды.
Сюйюлюннгенле! Биз энди Аллахны сабийлерибиз, алай а не боллугъубуз алыкъа ачыкъ болмагъанды. Масих ачылгъан заманда Аны кибик боллугъубузну билебиз анса; нек десегиз Аны болгъаны кибик кёрлюкбюз.