19 Мени жюз жылгъа жууукълашхан чархым къуругъанды, Сараны къарыны да къаратонду, – деп ойлашмагъанды эм ийманда къарыусуз болмай тургъанды.
Исса: «Кел!» – деди. Къайыкъдан чыгъып, Петер Иссаны къатына барыр ючюн сууну юсю бла жюрюп тебиреди;
Исса олсагъат къолун узатып, аны тутуп, анга: «Ийнаныуу аз! Нек ишеклендинг?» – деди.
Бюгюн бар болгъан, тамбла уа отха атыллыкъ, аулакъда ёсген хансны Аллах алай кийиндире эсе, сизни уа бегирек кийиндирмезми, эй, ийнаныулары азла?
Исса алагъа: «Сиз былай къоркъакъ нексиз, ийнаныулары азла?» – деди. Андан сора туруп желни да, кёлню да тыйды, сора терен шошлукъ болду.
Къарындашынга тыйгъыч боллукъ, аны абындырлыкъ неда къарыусуз этерик бир зат ны этгенден эсе, эт ашамагъан, чагъыр ичмеген эм аллай бир затны да этмеген игиди.