12 Бары да жолдан тайгъандыла, бири да къалмай жараусуздула: игилик этген жокъду, жангыз биреу да жокъду».
Кесини тили бла сёз этмеген, кесини тенгине аманлыкъ этмеген эмда кесини жууугъун сёгюуню къабыл этмеген;
Хорну таматасына: къыл къобузла бла. Дауутну юйретиу зикири.
Аллах! Кеси атынг бла мени къутхар эмда Кеси кючюнг бла манга хукму эт.
Жараусуз къулну уа тышхы къарангыгъа атыгъыз! Анда жиляу бла тишлени къыжылдатыу боллукъду“ деди».
Ангылауу болгъан жокъду; бир киши да Аллахны излемейди;
«Аланы тамакълары ачыкъ къабырды; тиллери бла алдайдыла». «Жилянны ууу аланы эринлериндеди».
Бир заманлада биз барыбыз да аллайла эдик, гюняхлы табийгъатыбыз сюйгенни эм акъылыбызгъа келгенни этип, адам табийгъатыбызны кюсегенлерине кёре жашай эдик. Бизни барыбызны да Аллахны чамланыуу сакълай эди.
Ол бир заманлада санга жараусуз болгъан эсе да, энди уа санга да, манга да жараулуду. Мен аны санга къайтарама,
Нек десегиз сиз ажашып айланнган къойла кибик эдигиз, энди уа жанларыгъызны сакълаучу Сюрюучюге къайтхансыз.