Мен энди сизге къулла деп айтмайма: нек десегиз къул аны бийи не этгенин билмейди, Мен а сизге шуёхларым деп атагъанма; нек десегиз Атамдан эшитгенлерими барын да сизге айтханма.
Ол эркинлик бергенде уа, Пауул, басхычны юсюнде сюелип, халкъгъа къолу бла белги берди эмда, терен шошлукъ болгъанлай, ол чюйют тилде былай сёлешип башлады:
Биз барыбыз да жерге жыгъылдыкъ. Мен а, манга чюйют тилде: „Шауул, Шауул! Сен Манга нек зулму этесе? Бичакъгъа кесинги урургъа санга къыйынды“ деген ауазны эшитдим.
Мен Масихни Хайыр Хапарын билдирирге ыйлыкъсынмайма; нек десегиз ол бек алгъа иудейлилени, андан сора уа башха миллетлилени, хар ийнаннганны къутхарыргъа Аллахны кючюдю.
Мен, махтана кетип, акъылсызлыкъгъа жетдим: муну сиз этдиргенсиз манга. Кертиси да мени сиз махтаргъа керек эдигиз; нек десегиз кесим сансыз адам болгъанлыкъгъа, ол «уллу абустолланы» къатында мени бир затдан да кемлигим жокъду.
Алай бла биз, сизге кёл салыуубуздан, сизге Аллахны Хайыр Хапарын бергенибиз бла да къалмай, алай а жанларыбызны да берирге ыразы эдик, нек десегиз сиз бизге сюйюмлю болгъан эдигиз.
Аллай Баш Дин Къуллукъчу бизни кереклибизге болушаллыкъды. Ол сыйлыды, аманлыкъгъа къатышмагъанды, таза айыпсызды, гюняхлыладан айырылгъанды эм кёкледен да бийикде турады.