26 Исса алагъа: «Сиз былай къоркъакъ нексиз, ийнаныулары азла?» – деди. Андан сора туруп желни да, кёлню да тыйды, сора терен шошлукъ болду.
Кесини уллу кючю бла Ол ёмюрде да бийлик этеди. Аны кёзлери миллетлени кёредиле, къаугъачыла кеслерин уллудан кёрмесинле.
Бизни битеу жашау кюнлерибиз Сени чамланыуунгда озгъандыла, биз жылларыбызны ынчхау бла ётдюребиз.
Аны билип, Исса алагъа: «Ётмек алмагъанбыз деп, ичигизден нек ойлашасыз, ийнаныулары азла?
Исса алагъа: «Ийнаныуугъуз аз болгъаны себепли; нек десегиз кертисин айтама сизге: сизни, татыран бюртюк тенгли бир ийнаныуугъуз болуп, сиз бу таугъа: „Былайдан ары кёч“ десегиз, ол кёчер; эм сиз этерге болалмазлыкъ зат болмаз;
Бюгюн бар болгъан, тамбла уа отха атыллыкъ, аулакъда ёсген хансны Аллах алай кийиндире эсе, сизни уа бегирек кийиндирмезми, эй, ийнаныулары азла?
Адамла уа, сейирсинип: «Бу кимди да, Анга жел да, кёл да бойсуннган?» – дей эдиле.
Исса: «Тын, бу адамдан чыкъ!» – деп жинни тыйды. Сора жин, ол адамны синагоганы ортасында жыгъып, анга не аз да заран этмей, аны ичинден чыкъды.
Аллахны ант сёзюне ийнанмау бла ишекленмегенди, алай а, Аллахха махтау салып, ийманда кючлю болгъанды.
Аны къолунда ачылып тургъан китапчыкъ бар эди. Сора ол кесини онг аягъын тенгизни юсюне, сол аягъын а жерни юсюне салды,