21 Аны сохталарындан бири уа Анга: «Раббий! Алгъа барып атамы асыраргъа манга эркинлик бер», – деди.
Эмда Мени атым ючюн юйлерин, неда къарындашларын, неда эгечлерин, неда атасын, неда анасын, неда къатынын, неда сабийлерин, неда жерлерин ким къойса да, жюз кере артыкъ аллыкъды эм ёмюрлюк жашаудан юлюшлю боллукъду.
Анга Исса: «Тюлкюлени тешиклери, кёкдеги къанатлыланы да уялары барды; Адам Улуну уа, башын салыр жери да жокъду», – деди.
Исса уа анга: «Мени ызымдан кел, ёлгенлеге кеслерини ёлюлерин асыраргъа къой», – деди.
Ол себепден биз, энди бир кишини да тыш сыфатына кёре танымайбыз. Масихни чархына кёре таныгъан эсек да, энди уа алай танымайбыз.