Къарагъыз, бу гитчеледен бирин да сан этмей къоймагъыз; нек десегиз кёкледе аланы мёлеклери хар заманда Мени Кёкледеги Атамы бетин кёредиле, деп айтама сизге.
Аны кибик кертисин айтама сизге, жер башында сизден экеулен хар бир ишни юсюнден тилек этерге бирге келишселе, сора, не тилеселе да, Мени Кёкдеги Атамдан алагъа берилир.
Аладан бир кесек арлакъ барып, беттёбен аууп, тилек этип: «Атам! Амал бар эсе, бу аякъ Менден кери болсун; алай а Мен сюйгенча тюйюл, Сен сюйгенча болсун», – дей эди.
Юйню Иеси туруп, эшикни этген заманда сиз тышында сюелип, эшикни къагъып: „Бийибиз! Бизге ач!“ деп башларсыз. Ол а сизге жууапха: „Сизни танымайма, къайдансыз сиз?“ деп айтыр.