Раббий мени къаламды эм ышыгъымды, мени къутхарыучумду; мени Аллахым, мени къаямды, мен Анга ышанама; мени къоруулаучумду, мени къутхарыучу мюйюзюм эм мени бегиген жерим Олду.
Ол себепден, Раббий келгинчи, замандан алгъа бир тюрлю сюд да этмегиз. Ол а къарангыда жашырылгъанланы жарыкъгъа чыгъарыр эм адамланы жюреклериндеги ниетлерин ачыкъ этер. Ол заманда уа хар кимге да махтау Аллахдан болур.