35 Не жер бла, нек десенг ол Аны аякъ тюбюдю; не Иерусалим бла, нек десенг ол уллу Патчахны шахарыды;
Битеу халкъла мынга тынгылагъыз, битеу дунияда жашагъанла муну эшитигиз,
Мени къутхарыучу Раббий Аллах! Сени аллынгда кюндюз да, кече да къычырыкъ этеме.
Нек десегиз Раббий ахшылыкълыды, Аны мархаматы ёмюргеди, аны тюзлюгю да тукъумдан тукъумгъады.
Не башынг бла ант этме, нек десенг бир чач тюгюнгю да акъ неда къара эталлыкъ тюйюлсе.
„,Кёк Мени тахтамды, жер да Мени аякъларымы тюбюдю; Манга къаллай юй ишлериксиз неда Мени тынчайтыргъа къаллай жер табарыкъсыз?
Сора мёлек, мени Сыйлы Нюрню оноуунда, уллу, бийик таугъа чыгъарып, манга, кёкден, Аллахдан энишге тюшген, уллу, сыйлы Иерусалим шахарны кёргюзтдю.
Сора мен, Ахия, сыйлы шахарны, жангы Иерусалимни кёрдюм; ол, кесини эрине айбатланып хазырланнган келин кибик кёкден, Аллахдан тюшюп келе эди.