Алай а биз аланы чамландырмаз ючюн, кёлге барып, ыргъакъ ат эмда алгъа тюшген чабакъны ал; сора, аны ауузун ачып, статир табарса; аны алып, Мени ючюн да, кесинг ючюн да алагъа бер», – деди.
Ол заманда Исса алагъа: «Сиз барыгъыз да бюгече Мени амалтын тентирериксиз, нек десегиз: „Сюрюучюню урлукъма, сюрюуню къойлары чачыллыкъдыла“ деп жазылгъанды.
Мен а сизге: кесини къарындашына керексиз ачыуланнган хар адамгъа, сюд этилирге тийишлиди деп айтама; кесини къарындашына: „Ракъа“, деген адам а синедрионнга тийишлиди; „Акъылсыз“ деген адам а жаханим отуна тийишлиди.
Сени онг кёзюнг сени гюняхха тюшюре эсе уа, аны тартып ал да кесингден кери ат; нек десенг сени битеу чархынг жаханимге атылгъандан эсе, сени санларынгдан бири жоюлгъаны игиди санга.