Ол заманда Патчах Кесини онг жанындагъылагъа: „Келигиз, Атамы алгъышлылары, дуния жаратылгъандан бери сизге хазырланып тургъан Патчахлыкъгъа ие болугъуз.
Энди, зулмулукълада тургъан кезиуде да, жюз кере кёп юйле да, къарындашла да, эгечле да, атала да, анала да, сабийле да, жерле да, келлик ёмюрде уа ёмюрлюк жашау алмазлыкъ бир адам да жокъду.
Сынагъан зулмулукъларымы эм къыйынлыкъларымы, Антиохияда, Иконияда, Листрада башыма келген къыйынлыкъланы кёрюп тургъанса. Мен къаллай зулмулукъла сынагъан эсем да, Раббий мени аланы барындан да къутхаргъанды.