9 Ала Аны сохталарына билдирирге бара тургъанлай а, ма, Исса Кеси алагъа тюбеп: «Къууаныгъыз!» – деди. Ала, къатына келип, аякъларына жабышып, Анга сежда этдиле.
Къайыкъда болгъанла уа къатына келип, Анга сежда этип: «Сен керти да Аллахны Уланыса!» – дедиле.
Халкъ жыйылыулада салам алыргъа, адамла алагъа: „Устаз! Устаз!“ деп къубултууну сюедиле.
Ол заманда Исса алагъа: «Къоркъмагъыз; барыгъыз, къарындашларыма билдиригиз, Галилеягъа барсынла, ала Мени анда кёрюрле», – деди.
Эмда, Аны кёрюп, Анга сежда этдиле; бир къауумлары уа ишекленип турдула.
Ала терк окъуна къабырдан чыгъып, къоркъуу бла, уллу къууанч бла Аны сохталарына билдирирге чабып кетдиле.
Мёлек, анга келип: «Къууан, санга шафауат берилгенди! Раббий сени блады, тиширыуланы арасында сен алгъышлыса», – деди.
Ала Анга сежда этдиле, сора уллу къууанч бла Иерусалимге къайтдыла
Иссаны арт жанында аякъларыны къатында тохтап, жиляй-жиляй, Аны аякъларын жилямукълары бла жибитип, кесини башыны чачы бла сюртюп башлады. Аны аякъларын уппа эте эди эм ариу ийисли жау бла майлай эди.
Мариям а, нарддан этилген бир гёренке багъалы таза жауну алып, Иссаны аякъларына сюртюп, чачлары бла Аны аякъларын сыйпады; юй жауну ариу ийисинден толду.
Ыйыкъны ол биринчи кюнюнде, ингирде, Иссаны сохталары жыйылып тургъан юйню эшиклерини, иудейлиледен къоркъгъанларындан ичинден къылычы салынып тургъан заманда Исса, келип, араларында тохтап, алагъа: «Сизге ырахатлыкъ!» – деди.
Тома Анга жууапха: «Мени Раббийим, мени Аллахым!» – деди.
Болсада, къарындашла, къууаныгъыз, жетишимли болугъуз, жапсарылыгъыз, бир акъыллы, жарашыулу болугъуз, сюймеклик эмда жарашыулукъ бериучю Аллах а сизни бла боллукъду.
Ма, Мен шайтанны жыйымдыгъына былай этерикме, кеслерине иудейлилебиз – деп, алай а аллайла болмай, ётюрюк айтханлагъа, – ма, Мен, ала келип сени аякъларынгы аллында баш урурча, алай этерикме эмда Мен сени сюйгеними билликдиле.