39 Аладан бир кесек арлакъ барып, беттёбен аууп, тилек этип: «Атам! Амал бар эсе, бу аякъ Менден кери болсун; алай а Мен сюйгенча тюйюл, Сен сюйгенча болсун», – дей эди.
Бу затха Исса: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Улан Атасыны эте тургъанын кёрмесе, Кеси-Кесинден бир зат да эталлыкъ тюйюлдю; Ол не эте эсе да, Улан да алай этеди.
«Мен Кеси-Кесимден бир зат да эталлыкъ тюйюлме. Къалай эшите эсем да, алай хукму этеме, Мени хукмум да тюзлюклюдю; нек десегиз Кесим сюйгенни тюйюл, алай а Мени ийген Атаны буйругъун толтурургъа излейме.