27 Сора аякъны алып, шукур этип, алагъа берип: «Мындан барыгъыз да ичигиз.
Кеси жети ётмекни бла чабакъланы алып, шукур этип, сындырып, сохталарына берди, сохтала уа халкъгъа бердиле.
Ала ашай тургъан заманда, Исса, ётмекни алып, алгъыш этип сындырды да, сохталарына юлеше: «Алыгъыз, ашагъыз: бу – Мени чархымды», – деди.
Бу Мени, гюняхла кечилсинле деп, кёпле ючюн тёгюлген, жангы кесаматны бегим этген къанымды.
Ашагъандан сора аякъны да алай алып: «Бу аякъ, сизни ючюн тёгюлген Мени къаным бла (бегитилген) жангы кесаматды.
Ол биз алгъыш этген, алгъышлы аякъ, Масихни къанына къошулууубуз тюйюлмюдю? Ол биз сындыргъан ётмек, Масихни чархына къошулууубуз тюйюлмюдю?
Адам кесин сынасын эм ол халда бу ётмекден алай ашасын эм бу аякъдан алай ичсин.