2 Аладан бешиси акъыллы, бешиси уа оюмсуз эдиле.
«Ма, Мен сизни, къойланы бёрюле ичине ийгенча, иеме: алай бла, жилянлача, акъыллы, кёгюрчюнлеча, хыйласыз болугъуз.
Аны бийи, кесини жумушчуларына тамата этип алагъа заманында аш берирге салгъан ышаннгылы эм акъыллы къул ким эсе?
Оюмсузлары, чыракъларын алып, биргелерине чыракъ жау алмадыла.
Акъыллылары уа чыракълары бла бирге, жау орунларына чыракъ жау алдыла.
Акъыллылары уа: „Бизде да, сизде да кемлик болмаз ючюн, андан эсе сатыучулагъа барыгъыз да кесигизге жау сатып алыгъыз“ деп жууап бердиле.
Ала бизден чыкъгъандыла, алай а бизникиле тюйюл эдиле; нек десегиз ала бизникиле болсала эди, бизни бла къалыр эдиле. Алай а аланы бизден чыкъгъанлары ала бири да бизни болмагъанын кёргюзтгенди.
Мен сизге, муну алгъындан билгенлеге, Раббий Мисирни жеринден халкъын къутхарып, артда уа ийнанмагъанланы жойгъанын эсгертирге сюеме.