27 Нек десегиз шыбыла кюн чыкъгъан жанында чыгъып, кюн батхан жанына дери окъуна кёрюннгени кибик, Адам Улуну келиую да алай боллукъду.
Нек десегиз Адам Улу Кесини Атасыны аламатлыгъы бла, Кесини мёлеклери бла келликди; ол заманда хар кимге, ишлерине кёре, тийишлисин берликди.
Кертисин айтама сизге: былайда тургъанладан бир къауумла ёлюм сынагъынчы, Адам Улуну Кесини Патчахлыгъында келгенин кёрлюкдюле», – деди.
Алай бла, сизге: „Ма, Ол къум тюздеди“ деселе, чыкъмагъыз; „Ма, Ол таша отоуладады“ деселе, ийнанмагъыз.
Ол, Зейтун тауда олтургъан заманда уа, сохтала кеслери жангыз, Аны къатына келип: «Бу ишле къачан боллукъдула? Эмда Сени келлигинги бла бу ёмюрню ахырыны не илишаны боллукъду? Аны бизге айт», – деп сордула.
Алай а Нухну заманында къалай болгъан эсе да, Адам Улуну келгенинде да алай боллукъду.
Эмда суу къыяма келип, барын да къыргъынчы, акъылларына келтирмегенлери кибик, Адам Улуну келгени да алай боллукъду.
Ол себепден сиз да хазыр болуп туругъуз, нек десегиз Адам Улу, сиз ойламагъан сагъатда келир.
Анга Исса: «Тюлкюлени тешиклери, кёкдеги къанатлыланы да уялары барды; Адам Улуну уа, башын салыр жери да жокъду», – деди.
Сиз да кёп тёзюгюз, жюреклеригизни бегитигиз, нек десегиз Раббийни келир заманы жууукълашады.
Ала: «Раббийни келлигине сёз берилгени не болду? Нек десегиз дуния жаратылгъанлы, аталарыбыз ёлюп башлагъандан берисинде, хар зат алайлай тюрленмей турады», – деп хыликкя этерикдиле.