38 Алай а жюзюмчюле уланын кёрюп, бир-бирлерине: „Бу, мюлкге ие боллукъду; барып, аны ёлтюрейик да аны мюлкюне ие болайыкъ“ дегендиле.
Кёгетлени заманы жетгенде уа, ол, кёгетлерин алыргъа жюзюмчюлеге кесини къулларын ийгенди.
Ахырында ол: „Уланымдан уялырла“ деп, алагъа кесини уланын ийгенди.
Аны тутхандыла да, жюзюм бахчадан тышына чыгъарып, ёлтюргендиле.
Жюзюмчюле уа, аны кёрюп, кеси араларында: „Бу мюлкге ие боллукъду. Аны ёлтюрейик, сора мюлк бизге къалыр“ деп ойлашхандыла.
Бу ахыр кюнледе бизге Уланыны юсю бла айтып билдиргенди. Аны уа хар неге да ие этип салгъанды, дунияланы да Аны юсю бла жаратханды.