Аладан бир кесек арлакъ барып, беттёбен аууп, тилек этип: «Атам! Амал бар эсе, бу аякъ Менден кери болсун; алай а Мен сюйгенча тюйюл, Сен сюйгенча болсун», – дей эди.
Аны кибик, Сыйлы Нюр да бизни зайифлигибизде бизге болушады: нек десегиз биз нени юсюнден тилек этеригибизни да кереклисича билмейбиз, алай а Нюр Кеси сёз бла айтып ангылатылмазлыкъ ахтыныула бла бизни ючюн ёкюллюк этеди.