27 Бий, ол къулгъа жазыкъсынып, анга борчун кечип, аны жиберди.
Раббий сокъурланы кёзлерин ачады, Раббий гуппурланы тюзетеди, Раббий тюзлюклюлени сюеди.
Сионну юсюнден а: «Аны ичинде аллай эм аллай адам туугъанды эмда Сионну Уллу Аллах Кеси кючлендирликди», – деп айтырыкъдыла.
Ол къул а, чыгъа барып, кесини нёгерлеринден анга жюз динар борчлу болгъан биреуню тапды эм аны сермеп тутуп: „Бер манга борчунгу!“ деп бууа башлады.
Андан сора аны бийи аны чакъырып: „Аман къул! Сен менден тилегенинг себепли, битеу ол борчунгу мен санга кечген эдим,
Аланы уа тёлерге затлары болмагъаны себепли, ол экисине да кечип къойгъанды. Айт, ол экисинден аны къайсы бек сюер?» – деди.
Шимон: «Кимге кёп кечилген эсе да ол деп ойлайма», – деп жууап этди. Исса анга: «Сен тюз ойлашдынг», – деди.