10 Къарагъыз, бу гитчеледен бирин да сан этмей къоймагъыз; нек десегиз кёкледе аланы мёлеклери хар заманда Мени Кёкледеги Атамы бетин кёредиле, деп айтама сизге.
Алай а ол былай ойлагъан заманда, Раббийни бир мёлеги анга тюшюнде кёрюнюп: «Дауут улу Юсюп! Сен къатынынг Мариямны алыргъа къоркъма, нек десенг аны жаш орунунда жаратылгъан Сыйлы Нюрденди.
Ала кетгенден сора уа, Раббийни бир мёлеги Юсюпге тюшюнде кёрюнюп: «Тур, Сабийни да, Аны анасын да алып, Мисирге къач, мен санга айтхынчы, анда тур; нек десенг Сабийни ёлтюрюр ючюн, Ирод Аны излерге тебирегенди», – деди.
Сизге тынгылагъан Манга тынгылайды, сизни къабыл этмей къойгъан да Мени къабыл этмей къояды. Мени къабыл этмей къойгъан а Мени Ийгенни къабыл этмей къояды», – деди.
Алай а, билмей тургъанлай, Раббийни бир мёлеги аны урду. Нек десегиз ол Аллахха махтау салмай, кесине махтау излеген эди. Сора, ичин къуртла ашап, жан берди.
Къарындашынга тыйгъыч боллукъ, аны абындырлыкъ неда къарыусуз этерик бир зат ны этгенден эсе, эт ашамагъан, чагъыр ичмеген эм аллай бир затны да этмеген игиди.