Ол жолгъа чыкъгъан заманда, биреу чабып келип, Аны аллында тобукъланып, Анга: «Ахшы Устаз! Ёмюрлюк жашаудан юлюшлю болур ючюн, мен не этейим?» – деп сорду.
Ол кюнледен сора биз андан чыгъып кетдик. Ала барысы да къатынлары эм сабийлери бла бирге бизни шахардан тышына дери окъуна ашырдыла; тенгиз жагъада уа, тобукъланып тилек этдик.