Исса, ётмеклени алып, Аллахха шукур этип, сохталарына юлешди, сохтала уа олтургъанлагъа хар кимни сюйгени чакълы юлешдиле, аны кибик чабакъланы да алай этдиле.
Кюнлени айыргъан адам Раббий ючюн айырады. Кюнлени айырмагъан адам да Раббий ючюн айырмайды. Хар нени да ашагъан адам Раббий ючюн ашайды, нек десенг Аллахха шукур этеди. Бир къауум затланы ашамагъан адам да Раббий ючюн ашамайды эм Аллахха шукур этеди.
Ол себепден сен нюрюнг бла Аллахха шукур этсенг, сора алайда тургъан бош адам сени шукур дууанга: «Амин», – деп къалай айтыр? Нек десенг ол сени не айтханынгы ангыламайды.