1 Ол кюн Исса, юйден чыгъып, кёл жагъасына барып олтурду.
Нек десегиз Мени Кёкдеги Атамы буйругъун ким толтурса, олду Манга къарындаш, эгеч, ана», – деди.
Ол заманда Исса, халкъны ийип, юйге кирди. Сора Аны сохталары, Аны къатына келип: «Сабандагъы аман хансланы юсюнден таурухну бизге айтып ангылат», – дедиле.
Ол юйге келгенде уа, сокъурла Аны къатына келдиле. Исса алагъа: «Мен аны эталлыгъыма ийнанамысыз?» – деди. Ала Анга: «Ийнанабыз, Раббий!» – дедиле.
Сора Исса дагъыда кёл къатына чыкъды. Битеу халкъ Анга барды, Ол да аланы юйрете эди.