4 Исса алагъа жууапха: «Барыгъыз, не эшитгенигизни эм не кёргенигизни Ахиягъа айтыгъыз:
Анга: «Ол Келлик Сенмисе, огъесе башханымы сакълайыкъ?» – деп айтдырды.
Сокъурла кёрюп, акъсакъла да жюрюп башлайдыла, келепенле тазаланадыла, сангыраула эшитедиле, ёлгенле тиргизиледиле, жарлылагъа да Хайыр Хапар бериледи.
Анда Аны къатына кёп халкъ келди; биргелерине акъсакъланы, сокъурланы, тилсизлени, къыяулуланы эм кёп башхаланы келтирип, аланы Иссаны аякъ жанына салдыла. Ол аланы сау этди;
Ол заманда табыныучу юйде Аны къатына сокъурла, акъсакъла келдиле, Ол да аланы сау этди.
Исса, къолун узатып, анга тийип: «Сюеме, тазалан!» – деди. Сора олсагъат ол келепенинден тазаланды.
Мен Атада, Ата да Менде болгъаныбызгъа, Манга ийнаныгъыз; алай тюйюл эсе уа, Манга ол ишлени себебинден ийнаныгъыз.
Мени уа Ахияны шагъатлыгъындан эсе уллу шагъатлыгъым барды: нек десегиз Ата Манга этерге берген ишле, Мен эте тургъан ишле кеслери Мени Ата ийгенине шагъатлыкъ этедиле.